Friday, December 12, 2008

αιώνιοι πάγοι

by neptun 84





Κάθε βήμα και μια επιβεβαίωση φόβου μύχιου.



Κάθε ματιά και μια απογοήτευση.



Κάθε κουβέντα, ζεστή ριπή ανέμου σε λάθος γεωγραφικό πλάτος.



Κάθε κίνηση ρωγμή στον παγετώνα.






Στον αιώνια παγετώνα που λιώνει. Θεότητα αρχέγονη που έγινε θνητή και χαριεντίζεται πια πρόστυχα με το εφήμερο, για να λυώσει στα δόντια της παλιάς εκείνης μάταιης πίστης: πως τελικά αν κάτι μένει είναι εκείνοι οι αιώνιοι πάγοι,



αυτοί οι εύθραστοι γαλάζιοι



που δεν μοιάζουν καθόλου με το χρώμα των ματιών σου






και όμως μοιάζουν και εκείνα να λυώνουν



όχι πια από πόθο



μα από μια φωτιά μάταιης αγανάκτησης...