Σήμερα θα σας διηγηθώ την ιστορία της πέτρας που έπεφτε.
Μια ιστορία ανούσια, ούτε μεγάλη ούτε πολυσύνθετη, χωρίς πρόσωπα, χωρίς γεγονότα, χωρίς περιγραφές.
Είναι η ιστορία μιας πέτρας που πέφτει, πέφτει, πέφτει και πέφτει…
Δεν ξέρει προς τα πού, δεν ξέρει γιατί, δεν ξέρει πώς βρέθηκε σε αυτήν την κατάσταση…
Το μόνο που καταλαβαίνει είναι αυτό: ότι πέφτει.
Κι όμως, αν δεν ήταν παρά μια απλή μικρή πέτρα θα διαπιστώναμε ένα χαμόγελο:
το πικρό, παγωμένο χαμόγελο της αγωνίας, στο στενό της κορμάκι.
[από το σεντούκι μου, 2001]
18 comments:
Μπορώ να την καταλάβω αυτή την πέτρα... πώς θα ένιωθε αν μπορούσε να εκφράσει τα συναισθήματα της πτώσης της... Θυμάμει επίσης στην ταινία "Σώσε με" (ελληνική, αν δεν την έχεις δει, θα σου πω περισσότερες πληροφορίες), που η πρωταγωνίστρια κρατούσε μία πέτρα, και μονολογούσε ξανά και ξανά "Να μάθω από αυτή την πέτρα"...
Τα στοιχεία της φύσης, ακόμη και αν δεν έχουν ζωή κατ'εμάς, η πορεία τους και οι περιπέτειές τους είναι κομμάτια δικά μας, ανθρώπινα, μόνο που εμείς έχουμε την ικανότητα να τα παρατηρούμε, να τα παρομοιάζουμε, να αντιδράμε. Στον πόνο, τη χαρά, τη λύπη...
Σου στέλνω την αγάπη μου. Σε νιώθω.
Φιλιά Ζωή μου...
για άλλη μια φορά ένα καταπληκτικό κείμενο...
να θυμάσαι ό,τι σου χω πεί και να το υλοποιήσεις...
ΓΩΓΩ
Μικρό στοιχειό της φύσης και αυτή αλλά με τη δική της πορεία σ'αυτόν τον κόσμο!
Και άλλη πορεία δεν έχει παρά να χαρίζει το βάρος της στη γή!
Ομορφο το κείμενό σου με βαθειά μηνήματα.
Ευχομαι να έχεις ένα φωτεινό και χρωματιστό Σ/Κ!!
φιλενάδα πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δε χορταριάζει, ακόμη και όταν πέφτει!!!
sorry για τη μεγάλη απουσία, ελπίζω σε μια "σπιτίσια" σύνδεση από ΄βδομάδα!!
Καλέ μου Έρωτα, δεν την ξέρω την ταινία, οπότε περιμένω λεπτομέρειες... όσο για αυτήν την μυστική ζωή των στοιχείων της φύσης, έχουμε πράγματι την ικανότητα να το κάνουμε;
Εγώ τουλάχιστον αυτό παλεύω...
... ο έρωτας μου στέλνει την αγάπη του... τι άλλο να ευχηθώ;
:-)
Γωγώ μου, σε ευχαριστώ πολύ. Όταν το θάρρος νικήσει τον δισταγμό θα το τολμήσω...
;-)
Θαλασσινή μου πολύ μου άρεσε αυτό "και άλλη πορεία δεν έχει παρά να χαρίζει το βάρος της στη γη"... μια άλλη οπτική πραγματικά... καλά να περάσεις και εσύ...
Πες τα βρε Μάτα φιλενάδα... μου έλειψες αλλά κατανοητό, τέτοιες αλλαγές έχουν τέτοιες συνέπειες... άντε, με το καλό η νέα σύνδεση...
;-)
Η πτώση της πέτρας ισοδυναμεί με κάποια ηθική ή άλλη παρακμη?... φλκ!
Σαν την πέτρα της ιστορίας σου αισθάνομαι καμιά φορά...
καλημέρα. Θυμήθηκα το "Μίσος" του Κασοβιτς ("σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση")
Αναρωτιέσαι ποτέ, μήπως αυτό που είχες γράψει τότε, ήταν προφητικό; Σου μπαίνουν ποτέ τέτοιες ιδέες; Πάντως η πτώση είναι κι αυτή ένα ταξίδι. Έχει σημασία η φορά;
Equilibrium, χμ... δε μπορώ να πω ότι είχα κάτι τέτοιο υπόψη μου... δεν ξέρω...
Αλήθεια, καλή μου 3dp, νομίζω ότι πολλοί από εμάς έχουμε βρεθεί σε αυτήν την κατάσταση... ίσως απλώς για την πέτρα να είναι χειρότερα: κανείς δεν της δίνει σημασία... ή μήπως ούτε και σε μας;;;;;
Ναι, numb, αυτό είναι... η πρόσκρουση... η κατάληξη, το τέρμα.
Καλό αυτό synas, το να δει κανείς την πτώση ως ταξίδι είναι πολύ δυνατό, τότε ίσως και να μην παίζει τόσο ρόλο η φορά...
Προφητικό; Μπαααααα... αν και καμιά φορά απορώ με κάποιες σκέψεις ή προτιμήσεις που είχα κάποτε χωρίς να ξέρω γιατί και μετά η ρημάδα η ζωή να μου τα έφερε στο πιάτο...
την καλησπέρα μου σε όλους!
Είναι κάτι και αυτό. Κάποτε θα φτάσει στο τέρμα. Στο σημείο που δεν θα μπορεί να πάει πιο κάτω. Κι έτσι θα αναγκαστεί να ξανασηκωθεί!
Καληνύχτα...
Παρήγορη σκέψη, Αγγέλικα, πιστεύω, απλώς καμιά φορά οι πέτρες χρειάζονται κάποιον να τις σηκώσει...
Ή θα πέσει στη θάλασσα και το ταξίδι της θα συνεχίσει σε κόσμους διαφορετικούς...
Αυτή μάλλον είναι μια αισιόδοξη προοπτική, χιοζίλ μου, και λέω α την ασπαστώ...
Όπως επισήμανε και ο numb σημασία έχει η πρόσκρουση και σε αυτήν την περίπτωση, μάλλον είναι το κελύτερο που μπορεί να της συμβεί...
:-)
Ούτε και σε μας, φοβάμαι, καλή μου Zoe...
3pd, σα να μου φαίνεται ότι έχεις δίκιο...
την καλησπέρα μου...
σαν χαϊκού. μπράβο Ζωή
Aχ, βρε Μάρκο, μακάρι να μπορούσα να γράψω χαϊκού...
την καλησπέρα μου...
ΥΓ. δεν σε έχω ξεχάσει, ούτε και το Μ+Ζ+Ι... απλώς... ίσα ίσα που προλαβαίνω να ανεβάσω κάτι από τα έτοιμα και να απαντήσω...
Post a Comment