Tuesday, April 15, 2008

Μονεμβάσια



Kαι πάλι ανάγλυφη γίνεσαι.


Μέσα μου αναδεύεις τα χρώματα της ψυχής μου με το γκρίζο της ράχης, το σκοτεινό μπλε της αρμυρής σου αγάπης.


Ορθώνεσαι, μια ανάσα μισογκρεμισμένη,
με τη μοναδική σου είσοδο, στεμμένη από την αύρα του ποιητή.

Αγγίζω με δακρυσμένα πέλματα τα λίθινα δρομάκια σου
-χειμώνα μονάχα ή μέρες με αντάρα.-
Κλείνω με πόνο τα μάτια στις γιορτές που σε κάνουν να ασφυκτιάς,
θέλω μοναχα δική μου τη ματιά σου.

Γαληνεύω σαν ακούω την εκκωφαντική σου ησυχία να μου τρυπά τα ώτα,
αιωρούμαι πάνω από το τείχινο στέμμα σου, εκεί που κείτονται οι αναμνήσεις ανάμεσα σε αγριόχορτα.
Μα πάντοτε θα έρχεται η μέρα της φυγής,
μια δίνη με τραβά τότε μακρυά σου...


Κι όμως, για μένα κατοικείς μες την ψυχή μου.
Ανάμεσα σε δυο γουλιές κρασί και λίγο ψάρι,
να μουρμουράς τα μυστικά τραγούδια,
που τα γνωρίζουν μόνο όσοι είναι σε σένα ριζωμένοι.

Πώς τους φθονώ αλήθεια, -ας είναι όλοι τους καλά...-
Πού ξέρεις αν κάποτε αγκυροβολήσω κι εγώ στην αγκαλιά σου...








για τον αγαπημένο μου Ναυτίλο

7 comments:

markos-the-gnostic said...

αναμνήσεις ανάμεσα σε αγριόχορτα... άσε ζωή τα ίδια παθαίνω κι εγώ... τρελαίνομαι με κάποιους χώρους που μου δημιουργούν μια πληθώρα σχεδόν ζαλάδα βιωμάτων και αναμνήσεων. κι έτσι βγήκε και το μοναδικό βιβλιαράκι μου που έχω εκδόσει (το 1996)

Ιφιγένεια said...

"Κι όμως, για μένα κατοικείς μες την ψυχή μου" , νομίζω πως αυτό μετράει πιο πολύ !!
Καλό μεσημέρι !

nautilus said...

Δειλινό σε χρώματα απόκοσμα γκρίζα που να σε μαγεύει. Σκιές ανθρώπων που η δύναμη του μέρους τις κράτησε εκεί από τα χρόνια τα βυζαντινά ή των κατακτητών. Αγκαλιές τρυφερές και ανέμελες στα δρομάκια. Βουκαμβίλιες στο περιθώριο της εικόνας. Η άσπρη μπλούζα που φορούσες όταν πίναμε καφέ. Πόση ησυχία και ομορφιά αντέχει κανείς να μην έχει γύρω του;

Αρκεί να βρούμε τον δρόμο να βγούμε από το Έλος...

Equilibrium said...

Είναι τυχερός ο αγαπημένος σου που τού το αφιερώνεις μα κυρίως που είστε μαζί...

Καλό πάσχα να έχετε, και Ανάσταση πάντα μέσα σας...

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Kαλή Ανάσταση για όλους σας

mata_ntomata said...

ax pote tha aksiwthw k egw na paw monembasia na dw to kanoni??ta blepw omws apo sena filenada...xathika to kserw...all pisw exei i ntomata tin oura
xristos anesti k polla filia sti astero-oikogeneia!!!

Stardustia said...

έτσι είναι μάρκο, έτσι ακριβώς...


καλό μεσημέρι και σε σένα ιφιγένεια, έστω και τόσο καθυστερημένα, πράγματι, αυτό είναι που μετράει τελικά

ναυτίλε μου...

equilibrium, νά 'σαι καλά

φωτούλα, αληθώς ανέστη [πλέον] και ελπίζω τώρα που ανοίγει ο καιός να ξεκουνηθούμεκαι να ρθούμε προς τα μέρη σας...

φιλενάδα, όταν αποφασίσεις να πας, πες μας να σου πούμε κάποια μυστικά μέρη...
ξέρεις, ΙΣΩΣ στα τέλη του Μάη να ανηφορίσω προς τα μέρη σου...
αν και είναι κάπως χλωμό...
όσο για το χάθηκες... γιατί εγώ τι έκανα; μια από τα ίδια