Monday, May 21, 2007

stardust and starlight...


37
Ή αλλιώς 40-3.
Ή αλλιώς 50-13…

Ή αλλιώς η απόσταση που μας χωρίζει σε έτη φωτός από τον Βοώτη ή Αρκτοφύλακα και από το λαμπρό του άστρο, τον Αρκτούρο…

Περάσαν λοιπόν κιόλας τόσα… γεμάτα αστρικό φως και σκόνη, με μαύρες τρύπες να παραφυλάνε και με μόνη σίγουρη πορεία έναν κόκκινο γίγαντα και έναν λευκό νάνο…

Καλημέρα!

P.S.
Altair is 16 lightyears away,
Vega is 27 lightyears away,
Arcturus is 37 lightyears away,
Regulus is 85 lightyears away,
Spica is 275 lightyears away, and
Deneb is 1600 lightyears away.

Therefore, we can, in a sense, use the night sky as a "time machine." The farther
away we look in space, the farther back in time we see...

Boötes, a name deriving from Egypt, is one of the 88 modern constellations and was also one of the 48 constellations listed by Ptolemy. Boötes is generally referred to as the Bear Watcher, since it appears to be watching over the constellations Ursa Major and Ursa Minor. It contains the fourth brightest star in the night sky, Arcturus.

15 comments:

nautilus said...

Ή 1.234.345-1.234.308...

37, ένα τίποτα, αλλά τόσα πολλά. Κάθε λεπτό ένα βότσαλο στον ωκεανό (άντε μια θαλάσσια ανεμώνη...), κάθε λεπτό μια ματιά, ένα άγγιγμα, μια λέξη - φως που ήδη ταξιδεύει στην αιωνιότητα, που την έχει ήδη αλλοιώσει!

Καλό υπόλοιπο!

aggelika said...

αχ και εσύ έχεις αδυναμία στα διαστημικά "ταξίδια"? Καλό σου ταξίδι!!

Αγγελική Στ. said...

Αχ μας έκανες να ονειρευτούμε.. Απόψε θα θέλω να δω τα άστρα.. Και να σκέφτομαι.. Παρελθόν, παρόν και μέλλον..

Stardustia said...

Aggelika, μπορεί να είμαι βυθισμένη σε δάση και ωκεανούς αλλά στον κόσμο μου, τη Stardustia, επάνω σε όλα, παντού βρίσκεις τους μικρούς ταξιδεμένους κόκκους αστρικής σκόνης, που κουβαλούν επάνω τους μνήμες από κόσμους που έσβησαν και άλλους που ετοιμάζονται να γεννηθούν…

Sunshine, σου εύχομαι λοιπόν μια ξάστερη νύχτα, κάπου μακριά, χωρίς φώτα με μόνο ήχο αυτών της ανάσας της νύχτας.
Τώρα θυμήθηκα, πριν από χρόνια, Νοέμβρη μήνα στην τόση δα Χάλκη, βράδυ στη βεράντα, να πέφτει βροχή μετεωριτών, παντού γαλήνη και ησυχία, ψυχή, και να ακούγεται από απίστευτα μακρυά το μπραφ που έκαναν οι μετεωρίτες καθώς έσκαγαν… Χρόνια μετά ρώτησα, λίγο φοβισμένα, άτομο σχετικό με αυτά. Έμαθα ότι, ναι, αν πράγματι είσαι σε τόσο ήσυχο μέρος, είναι δυνατόν να το ακούσεις. Δεν πρόκειται να το ξεχάσω…

Anonymous said...

Είναι ένας τρόπος να δούμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Όχι και τόσο σοβαρά.
Λούζω τον κόσμο μου αστερόσκονη, μήπως και γνωρίσει επιτέλους τη θέση του στο σύμπαν...

markos-the-gnostic said...

πού πήγε το σχόλιο μου; [και να θυμόμουν τι είχα γράψει...]

Stardustia said...

dr.Uqbar, σε καλωσορίζω εδώ στην Stardustia…
Και τότε ο κόσμος άνοιξε τα βαθιά μάτια του και από τα βλέφαρά του πέταξαν κομήτες, αστρόπουλα και πλανεύτρες κοσμικές μέδουσες… και ακολούθησαν τους αστρικούς κόκκους, ένα ουράνιο πλαγκτόν, με την ηρεμία και αποφασιστικότητα μιας τεράστιας γαλάζιας φάλαινας…

Έλα μου ντε, Μάρκο; Πού ‘ν’ το, πού ‘ν‘ το, το σχολιάκι, ψάξε, ψάξε, δε θα το βρεις…
Μάλλον στο σώσιμο θα σου έπαιξε κάποιο άσχημο παιχνίδι ο Server…

mata_ntomata said...

μάλιστα! τώρα μπλέξαμε για τα καλά...και έχουμε και την καταραμένη φωτορύπανση να μας ξε-κόβει από τον ουράνιο θόλο! (γρήγορα στο δάσος....)

Stardustia said...

Γεια σου, φιλενάδα, ένα γενέθλιο post είπα να γράψω και εγώ, βρε παιδιά, -οκ, λίγο περίεργο, δε λέω-δεν περίμενα να σας προβληματίσει τόσο…
Αλλά να 37 κεράκια θα είχε η τούρτα, λίγο σουρωτήρι θα γινόταν, είπα να «διασκεδάσω» λιγάκι αυτήν την γήρανση… και το έριξα στα έτη φωτός και τους αστερισμούς…

markos-the-gnostic said...

το σκέφτηκα για τη κοινή συγγραφική προσπάθεια. θα μ ενδιέφερε και πολύ. υπό τον όρο ότι δεν θα υπάρχει χρονική πίεση στη διαδοχή, δεν πειράζει ας περιμένουν οι υπολοιποι της αλυσίδας και 2 βδομάδες μερικές φορές. δεν είναι κακό. και καλό θα ήταν για λόγους ισότητας να υπάρχει και ένα όριο στον όγκο του κειμένου πχ 300 λέξεις, τι λες; ποιους θα πρότεινες; από τους κοινούς γνωστούς μας θα πρότεινα τον dr. uqbar και την 3parties-a-day, όχι επειδή δε μ αρέσουν κάποιοι άλλοι, αλλά επειδή νιώθω να συντονίζομαι με αυτούς. εσύ έχεις να προτείνεις και κάποιους άλλους; για να δούμε, ελπίζω να το ευχαριστηθούμε...

Stardustia said...

Mάρκο, χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε η ιδέα μου… πραγματικά ο dr. uqbar η 3parties-a-day είναι πολύ καλή επιλογή, θα ήθελα όμως να το προτείναμε και στον πειρατή χωρίς παντιέρα, ειδικά αυτό του το ποστ με τα μυρμήγκια είναι από τα αγαπημένα μου, ή [Το πρόβλημα ότι είμαι ακόμη νέος blogger και δεν γνωρίζω τόόόόοόσο κόσμο όπως εσύ]

Συμφωνώ για τη μη πίεση χρόνου, είναι σημαντικό να γίνει στον καθένα το κατάλληλο κλικ και φυσικά με την… ισότητα στον όγκο των λέξεων που θα κρατήσει την ιστορία σε μια σχετική ισορροπία. Εντάξει, αν κάποιος γράψει και 350 δεν χάθηκε και ο κόσμος… φυσικά.
[Θα μπορούσαμε όμως να δούμε και στην πορεία μήπως θα ’θελε να εμπλακεί και κάποιος άλλος… Έχω και τη φιλενάδα μου, που γράφει σε διαφορετικό στυλ αλλά μπορεί να θελήσει να μπει στην παρέα. ]

Αλήθεια, οκ, η σειρά μάλλον θα πρέπει να προκαθοριστεί, για να μην μπλεχτούμε, ή θα μπορούσαμε, όταν θα ξέρουμε ποιοι θα είμαστε, να γίνει σαν… σκυταλοδρομία, δηλαδή, όποιος τελειώνει το κομμάτι του να προσκαλεί έναν από τους υπολοίπους…
Και φυσικά θα πρέπει να σκεφτούμε αν αυτή η εναλλαγή θα γίνει άπαξ ή αν θα υπάρχει η δυνατότητα να ξαναπεράσουμε από το κείμενο…
Α, και σε ό,τι αφορά τις προσκλήσεις, μήπως πρέπει να γίνουν από το δικό σου blogg αρχικά; [Δεν ξέρω αν με επισκέπτονται η 3parties-a-day ή ο πειρατής]

helorus said...

Μόλις τώρα ανακάλυψα τον χώρο σου, τη Stardustia, και πολύ μου άρεσε.

Ευχές για ξάστερες νύχτες.

markos-the-gnostic said...

ωραία zoe συμφωνώ. απλά πρέπει ν αποφαίσουμε σ ένα τίτλο ή ένα θέμα και μετά να δούμε ποια άτομα να πάρουν μέρος. μπορούμε ν αρχίσουμε απ το blog μου. αλλά θα έλεγα να υπάρχει μια καθορισμένη σειρά: Α - Β - Γ - Δ - Α - Β - Γ - Δ - Α κλπ, δηλαδή να υπάρχουν διάφορα περάσματα και ξαναπεράσματα.

mata_ntomata said...

καταρχήν χρόνια σου πολλά φιλενάδα -έστω κ ετεροχρονισμένα (η αλήθεια είναι πως μου πέρασε από το μυαλό πως ήταν γένέθλιο ποστ, αλλά μετά χάθηκα στα άστρα...)
πολύ συγκινήθηκα με την πρόταση σου στην ιδέα σας με το Μάρκο, αν και η αλήθεια είναι πως θα'θελα πρώτα να το δω πως λειτουργεί (γιατί καλά τα πάω στις ακροστιχίδες, αλλά είμαι ακόμη στα ρηχά...) Πάντως θα σας παρακολουθώ έτσι κ αλλιώς!!!

Stardustia said...

helorus, καλώς ήρθες στον κόσμο μου.
Ελπίζω αυτές οι ξάστερες νύχτες να μας δώσουν πολλές ευκαιρίες για νοερά ταξίδι εκεί ψηλά…

Οκ, Μάρκο, τίτλο ή θέμα λοιπόν… Χμ… προτιμώ τον τίτλο, μάλλον, χωρίς να θέλω να είμαι απόλυτη… ίσως έτσι λειτουργήσει πιο ελεύθερη η έμπνευση…
Και τώρα στα δύσκολα… τι τίτλο… Γράφω μερικούς, μήπως και εμπνευστούμε κάτι… «Ίχνη στην άμμο», «Το αναπόφευκτο», «Μια φωτογραφία», «Έτσι απλά»
Μπα…
Μάρκο, ΣΟΣ! Μήπως τελικά είναι καλύτερο το θέμα;

Φιλενάδα, ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ… Όπως βλέπεις εδώ με τον Μάρκο το ψάχνουμε ακόμη, αν έχεις καμιά ιδέα, ευπρόσδεκτη…