Tuesday, June 10, 2014

άτιτλο




Δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξει πλέον κάτι, όλα είχαν ειπωθεί και τακτοποιηθεί στη συνείδηση, σιδερωμένα σεντόνια στο κάτω ράφι, μαξιλαροθήκες στο πάνω μαζί με κάτι πετσέτες. Ήταν καθαρά και πλυμένα, σιδερωμένα -με τσάκιση-τα λόγια, από αυτήν που σου τσακίζει κάτι μέσα σου. Όμως φαίνονται ωραία, περιποιημένα, φροντισμένα, αθώα, γλυκό χαμόγελο που σε σφάζει με το βαμβάκι.
Έκλεισε την ντουλάπα αλλά τα λόγια δεν έλεγαν να σβήσουν, είχαν πια καταλάβει την ντουλάπα της σκέψης, τη γέμιζαν πέρα ως πέρα, σιγά σιγά θα έλεγες ότι φούσκωναν, γίνονταν σπουδαία, εκεί μέσα, στην ντουλάπα, τα άκουγε να βροντοχτυπάνε από μέσα, είμαστε εδώ μη μας αγνοείς, φωνάζανε, και ήταν αδύνατον πλέον να χωρέσει και τα δικά της.
Κρατώντας τα στα χέρια, δυο μαξιλαροθήκες και ένα ριγέ σεντόνι όλο και όλο, βάλθηκε να ψάχνει το σπίτι, να βρει ένα μέρος να τα βάλει, να μπουν και αυτά -ωραία και τακτοποιημένα-... όμως χώρος δεν υπήρχε πλέον πουθενά.
Δεν υπήρχε λοιπόν πράγματι περίπτωση να αλλάξει κάτι... τα άλλα είχαν ειπωθεί και τακτοποιηθεί μια χαρά. Και έμεινε με τα δικά της στα χέρια και με τα λόγια της να πετάνε χωρίς καμμιάν ελπίδα έξω από το παράθυρο...


5 comments:

Heather Rose said...

A sad but truthful tale when everything you think has found it's place a forgotten item is found to throw and show's hey~ don't forget about me!!! >.<
Thus leaving you brain dead on where to put the little rascal in the end right?

lobo said...

Γιατί θέλεις να βάλεις τα δικά σου σεντόνια στην ντουλάπα ενός ξένου; Εάν δεν είναι ξένος, τι σημαίνει δικά σου και του άλλου σεντόνια; Να του τα πετάξεις όλα κάτω και να του πεις "έλα τώρα να τα φτιάξουμε πάλι μαζί ωραία να χωρέσουνε όλα..."

"...τα άκουγε να βροντοχτυπάνε από μέσα, είμαστε εδώ μη μας αγνοείς, φωνάζανε...". Γιατί, μήπως πράγματι τα αγνοούσες; Μήπως ήταν φωνή απελπισίας γιατί τους έκλεισες την πόρτα και τα αγνόησες, ασχολούμενη μόνο με τα σεντόνια τα δικά σου που είχες στα χέρια σου;

Και γιατί τόσα λίγα "δικά" σου; μόνο ένα σεντόνι; τα άλλα τι έγιναν;

Να γράφεις... γράφεις ωραία, πολύ ωραία... μη σταματήσεις πάλι...

Anonymous said...

κι αυτά θα βρούν τη θέση τους...πρώτα τα άλλα. κάποιος θα τα φροντίσει κι αυτά. θέλει λίγο χρόνο.
Κ

Unknown said...

????,??????,???,???,???,???,???
???,???,???,??? ,???,???,???
???,???,???,???,???,???,???
???,???,???,???,????
??,??,???,?,?,???
??,???,???,??,??,??

Anoush Alexnder said...

Είμαι πραγματικά απολαμβάνουν την ανάγνωση καλογραμμένα άρθρα σας. Φαίνεται σαν να δαπανούν πολύ χρόνο και προσπάθεια στο blog σας.