Wednesday, February 6, 2008

Ανατολή


arctic wonderland by Canadian Beaver 247

Ανέτειλε ο ήλιος και πάλι στο σύμπαν μου και ανάσανα...
σιγά σιγά οι λέξεις θα αρχίσουν να σηκώνουν τα κεφαλάκια τους
να ήδη κάποιες πρώτες σκέψεις άρχισαν να φαίνονται στον ορίζοντα.

15 comments:

cropper said...

Καλώς ήρθες και πάλι Υπέρμαχε.

Anonymous said...

Έχουμε στήσει αντένες στο διπλανό νεφέλωμα και προσπαθούμε εξ αντανακλάσεως να σε ακολουθήσουμε στο ταξίδι σου.

Equilibrium said...

Welcome back!

Σε περιμέναμε με ανυπομονησία...

Κι είμαστε πολύ χαρούμενοι που όλα πήγαν κατ' ευχή!

helorus said...

Όταν η stardustia είναι κοντά μας ο γαλαξίας δείχνει καλύτερος.

Καλώς ήρθες λοιπόν!

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Να 'μαστε πάλι εδώ :)

Anonymous said...

Καλώς ήλθες! Η ανατολή που βλέπεις φέρνει σιγά σιγά μια Υπέροχη ηλιόλουστη ημέρα!
Είναι τόσο όμορφα μετά την καταιγίδα και την παγωνιά της νύχτας να νιώθεις το φως και την ζεστασιά να έρχονται πάλι στην ζωή σου.

markos-the-gnostic said...

πόσο δενόμαστε, πόσο αγαπάμε, πόσο πονάμε. και όταν πρόκειται για το ίδιο αίμα το πράγμα αγριεύει ακόμη περισσότερο. κάθε καλό και γλυκά - ήρεμα από δω και πέρα...

Anonymous said...

καλως ηρθες κι απο μενα λοιπον

Anonymous said...

Να ανατέλλεις!

MonachusX2 said...

Σας θαυμάζω και εύχομαι μόνο ήλιος να υπάρχει στο εξής στη ζωή σας.

Anonymous said...

Καλημέρα και μακάρι όλες οι μέρες να είναι όμορφες από δω και πέρα. Τι καλά που γύρισες/γυρίσατε...

ΩΣΗΕ said...

Καλώς ήλθες!
Άντε, πρόσω για νέες ανατολές...

Φιλιά

Anonymous said...

την περίμενα μέρες αυτή την ανατολή...
καλώς ήλθες φιλενάδα αγαπημένη στον μαγικό σου και ανέφελο κόσμο...
η φιλη σου Γωγώ...

Stardustia said...

Καλέ μου cropper ξέρεις καλά ότι αυτή η προσφώνηση θα έπρεπε να απευθύνετε σε εκείνη, την ένα μέτρο ύψος...

ανώνυμη φίλη / ανώνυμε φίλε θα αφήνω πάντοτε αρκετή αστερόσκονη για να με βρίσκεις...

νά 'σαι καλά equilibrium, έτδι φαίνεται...

helorus, τι θα έκανα χωρίς κι εσένα...

νερίνα... αλήθεια, νάμαστε πάλι... χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω

Λυδία μου, πράγματι, πάντοτε όλα φαίνονται πολύ πιο όμορφα, καθαρά και δυνατά μετά από την καταιγίδα

Μάρκο μου, πέτυχες διάνα: αυτό το αγρίεμα που όλο με ριγεί και δε λέει να ησυχάσει...

σοκολάτα, σε ευχαριστώ, πάντα κι εσύ εδώ στα πέριξ...

ανώνυμη φίλη / ανώνυμε φίλε, αυτή είναι μία υπέροχη ευχή, ευχαριστώ...

monachusx2, σε ευχαριστώ και σε καλωσορίζω...

giagiaduck, και εγώ χαίρομαι, μου είχε λείψει το σύμπαν μου...

Ωσηέ, άντε λοιπόν, ξεκινά και πάλι το ταξίδι!

Γωγώ μου, νά σαι καλά, αλλά καλά είναι και τα νεφελώματα... κι ας γεννούν εκπλήξεις!

tdjm said...

Κυρία μου ....ή καλύτερα Κυρίες μου..καλως ορίσατε...

Σας περίμενα με αγωνία και με πίστη....μεγάλη.