Saturday, December 1, 2007

ο στρατηγός που ηττήθηκε


"Οἱ τὰ περί τοῦ στρατηγοῦ γράψαντες προσέταξαν ἵνα ἐὰν τραπῇ φοσάτον, μὴ ἐξέλθῃ εἰς πόλεμον ἕως τριῶν χρόνων, καὶ καλῶς ὥρισαν, ἵνα καὶ ἡ δειλία ἀπό τῶν καρδιῶν αὐτῶν ἐξέλθῃ καὶ ὥσπερ εἰς λήθην τῆς τροπῆς ἔλθωσιν. Ἐγὼ δέ σοι λέγω, ὅτι ἐὰν τραπῇς, ὅπερ ἀπεύχομαι, εἰ δυνηθῇς αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἤγουν τῇ ἡμέρᾳ τῆς τροπῆς σου περισωρεῦσαι κἄν τό τέταρτον τοῦ λαοῦ σου, μὴ δειλιάσῃς ὡς οἱ λαγωκάρδιοι, ἀλλὰ λαβὠν οὑς ἐσώρευσας ἐπίθες τῷ πολεμίῳ, ἀλλὰ μὴ ἀπέμπροσθεν, ἀλλὰ πρότερον ὄπισθεν εἴτε ἀπό πλαγίου, αἰφνίδιον καὶ ἐκ τοῦ ἀπροσδοκήτου, εἴτε τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ τῆς τροπῆς ἐἴτε τῇ νυκτί∙ καὶ πέπεισμαι άκριβῶς, ὅτι Θεοῦ εὐδοκοῦντος ὀλέσῃς καὶ τήν τελείαν αὐτόν ἀφανίσεις. Ἐκεῖνος γαρ, ἀφ' οὗ σε τρέψει, ἀμερινίαν ἑξει τελείαν μὴ προσδοκῶν τοῦτο, ἀλλὰ νομίζων καταλῦσαί σε. Καὶ ἐξάπαντος οὕτως ποίησον, καὶ οὐκ ἀστοχήσεις. Ἀμεριμνήσας γὰρ αὐτός εὐχείρωτός σοι ἔσειται."


Ὀσοι έγραψαν [συμβουλές] για το στρατηγό, ὀρισαν, αν τραπεί το στράτευμα σε φυγή, να μη βγει σε πόλεμο για τρία χρόνια. Και καλά το όρισαν, για να φύγει η δειλία από την καρδιά τους και να ξεχάσουν κατά κάποιον τρόπο την ήττα. Εγώ πάλι σου λέω ὀτι αν ηττηθείς, πράγμα που απεύχομαι, αν μπορέσεις την ίδια ώρα, δηλ. τη μέρα της ήττας σου, να περιμαζέψεις ακόμη και το ένα τέταρτο του στρατού σου, να μη δειλιάσεις σαν αυτούς που έχουν καρδιά λαγού, αλλά πάρε όσους μάζεψες και πέσε πάνω στον εχθρό, όχι κατά μέτωπο, αλλά καλύτερα από πίσω ή από τα πλάγια, αιφνιδιαστικά κι απροσδόκητα, είτε την ίδια μέρα της ήττας είτε τη νύκτα∙ και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι με τη βοήθεια του Θεού θα τον καταστρέψεις και θα τον αφανίσεις ολότελα. Γιατί εκείνος, αφού σε νικήσει, θα είναι εντελώς αμέριμνος και δεν θα το περιμένει, αλλά θα νομίζει ότι σε διέλυσε. Πράξε έτσι οπωσδήποτε και δεν θα αποτύχεις. Γιατί καθώς αυτός θα είναι αμέριμνος, θα τον καταφέρεις εύκολα.

Κεκαυμένος, "Στρατηγικόν", 11ος αι.
Μετάφραση -Εισαγωγή -Σχόλια, Δημήτρης Τσουγκαράκης,
Εκδόσεις Ἄγρωστις -1993

------------------------------------------------------------------------

ΥΓ Ταχτοποιούσα τις βιβλιοθήκες. Το μέγα ερώτημα, πώς θα τα χωρέσω πάλι όλα... τώρα τα περισσότερα βιβλία είναι ξαπλωτά προκειμένου να εκμεταλλευτώ και το τελευταίο τόσο δα κενό... Και εκεί, το "ξανασυνάντησα" το αγαπημένο μου "Στρατηγικόν" με τις συμβουλές του συγγραφέως προς τους γιους του...

αυτό το απόσπασμα είναι από τα αγαπημένα μου: όπου "εχθρός" όλες οι αντιξοότητες που προσπαθούν να με κατανικήσουν και να με αποθαρρύνουν, όλα αυτά που με κυνηγάνε για να μου τσακίσουν το ηθικό,

αλλά εγώ θα επιμένω, να μαζεύω το εν τέταρτο των δυνάμεών μου και να συνεχίζω, έστω και με ανταρτοπόλεμο....

Καλό μήνα, σε όλους!!!

15 comments:

ΩΣΗΕ said...

Καλό Μήνα λοιπόν. Κι όσο για τας των στρατηγών συμβουλάς... Γένοιτο!!

Καλησπερίζω

ζέλιγκ said...

Ορθόν ορθότατον.
Μου θύμησες μια περίοδο δύσκολη για μένα, που προσπαθούσα να κάνω το χόμπυ μου (φωτογραφία) κόντρα σε όλα..

cropper said...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Τόσο για μερικούς "εχθρούς", που μόνο με μπαμπεσιά τους τρώς, όσο και για τις βιβλιοθήκες, που δεν τα χωράνε τ' άτιμα.

Stardustia said...

Ωσηέ, για μένα πράγματι δεν υπάρχει άλλη επιλογή!

Zelig, χαίρομαι... γιατί κανείς πρέπει πάντα να παλεύει για αυτό που του αρέσει, που αγαπά, που έχει ανάγκη...

Αχ, βρε cropper, αυτή η διπλή σου κατανόηση σκέτο βάλσαμο... ΑΛΗΘΕΙΑ!
Ώστε ούτε σε σένα χωράνε τα άτιμα, ε; Μέχρι που σκεφτόμαστε να αγοράσουμε σύστημα αρχειοθηκών, ξέρεις, όπως αυτό στη "ζωή των άλλων", που είναι η μία βιβλιοθήκη κολλημένη πάνω στην άλλη, παράλληλα κι όόόόταν χρειάζεσαι ένα βιβλίο τις ξεχωρίζεις -κατά κάποιον τρόπο- και τρυπώνεις σε αυτήν που θέλεις... ;-)

Anonymous said...

Καλησπέρα και από μένα μια άσχετη από blog. Βρέθηκα τυχαία στο blog της Λυδίας και από εκεί στο δικό σου.(μου πήρε λίγη ώρα να καταλάβω ότι εσυ μαμά και ο ναυτίλος μπαμπαςκλπ. αλλά τελικά τα κατάφερα)Αυτό που ήθελα να πω κι εγώ είναι ότι σε θαυμάζω πολύ για το κουράγιο σου να ανταποκρίνεσαι σε όλα, δεδομένης της κατάστασης,και επίσης να σε ρωτήσω πώς τα καταφέρνεις να είσαι μια σούπερ μαμά. σε ρωτάω γιατί τελευταία είμαι σε όχι και τόσο καλή ψυχολογική κατάσταση και νομίζω πως παίρνω δύναμη...
Καλό μήνα και από μένα!

Stardustia said...

Καλή μου pink candy, ϊσως τότε "μπήκες" στον κόσμο μου στο κατάλληλο ποστ:
γιατί μπορεί να είμαι ένας στρατηγός που ηττήθηκε, αλλά που αρνείται πεισματικά να το βάλει κάτω...

σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά όλοι μας κρύβουμε μέσα μας και τη σούπερ εκδοχή μας

markos-the-gnostic said...

πολύ σωστό ακόμη και αν το δούμε στο πλαίσιο του ηρωικού πεσσιμισμού - κάποτε μια γνωστή μου έλεγε, παρατηρήστε τα άλογα, μόλις πέσουν κάτω, δεν χάνουν ούτε στιγμή και ξανασηκώνονται, γιατί ξέρουν ότι εκεί κάτω το μόνο που μπορούν να περιμένουν είναι ο θάνατος

Stardustia said...

Ωραίο αυτό με τα άλογα...
Σωστά, μονάχα όταν σπάσει το μοναδικό του δάχτυλο που το στηρίζει ένα άλογο δεν ξανασηκώνεται... και τότε πράγματι μόνο τον θάνατο μπορεί να περιμένει...
Καλή σου μέρα, Μάρκο!

Stardustia said...

λιτός, ήθελα να γράψω...

cinderella said...

Καλό μήνα και καλή εβδομάδα αστερόσκονή μου! :)

mata_ntomata said...

και το ένα τέταρτο των εναπομείναντων δυνάμεων θα μαζέψουμε φιλενάδα, και το ένα όγδοο και θα συνεχίζουμε την κατάτμιση ως το άπειρο...μέχρι όλοι οι κόκκοι να γίνουν ένας.

ΥΓ. αν εσύ έφτασες στο σχεδόν να μετακομίσεις στη Ξάνθη, εγώ έφτασα στο μετά --πόσες συμπτώσεις ρε φιλενάδα;

helorus said...

Αρκεί να έχει ο στρατός το κατάλληλο ηθικό μετά από μια ήτα να βρει το κουράγιο και να επιτεθεί ξανά στον εχθρό. Δύσκολο. Πιο πολύ σε συνταγή συντριβής μου κάνει, χωρίς όμως να αποκλείω πως μπορεί και να πετύχει, λόγω αιφνιδιασμού.

Το δικό μου στυλ μετά τις ήττες, είναι να ανασυντάσσω δυνάμεις, να δω τι έγινε, να δω τι έμεινε και μετά να σχεδιάσω την επόμενη μέρα.

Βέβαια, τώρα που τα λέμε συνήθως προτιμώ να αποφεύγω τις συγκρούσεις αλλά καμιά φορά η αλήθεια είναι πως ο εχθρος παραβιάζει τα σύνορα με ή χωρίς προειδοποίηση.

Πάντως μου άρεσε πολύ η στρατιωτική αναλογία.

Καλή σου μέρα γλυκιά σκόνη των άστρων:)

Stardustia said...

Καλή βδομάδα και σε σένα σταχτοπούτα μου, και έστω και καθυστερημένα, καλό μήνα!

Γεια σου βρε φιλενάδα, γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα μου έγραφες για την κατάτμιση ως το άπειρο... σοβαρά!
σά να σε έβλεπα μπροστά μου!

ΥΓ έλα μου ντε, θα δούμε πού θα σταματήσουν οι συμπτώσεις ;-)

Μα αυτό ακριβώς μου άρεσε στον κεκαυμένο, helorus, το ότι από μια τακτική συντριβής θέλει να βγάλει νίκη...
γιατί όχι, ίσως τελικά ακόμη και οι πιο τρομεροί εχθροί να είναι πράγματι τρωτότεροι όταν μας θεωρούν πλέον χαμένους...
ΥΓ όπως πάντοτε, γλυκομίλητος ;-)

Roadartist said...

καλο μηνα, ωραιο ποστ!

Stardustia said...

καλό μήνα και σε σένα...
ευχαριστώ!