Zhuangzi's butterfly dream
"Μια φορά ο Τσουάνγκ Τσου ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα και χαιρότανε πετώντας δώθε-κείθε. Δεν ήξερε πως ήταν ο Τσουάνγκ Τσου. Ξαφνικά ξύπνησε και αισθάνθηκε πως ήταν ο Τσουάνγκ Τσου. Μετά δεν ήξερε αν ήταν ο Τσουάνγκ Τσου που είχε ονειρευτεί πως ήταν πεταλούδα ή αν ήταν πεταλούδα και ονειρευόταν πως είναι ο Τσουάνγκ Τσου."
[Τσουάνγκ Τσου, μετάφρ. Μ. Σεφεριάδη, 1989]
"Περπατώντας μία μέρα μ΄έναν φίλο του είδε κάτι ψαράκια στο νερό και είπε:
-Τι ευτυχισμένα που είναι!
Ο φίλος του τον ρώτησε:
-Εσύ δεν είσαι ψάρι, πώς ξέρεις λοιπόν ότι είναι ευτυχισμένα;
Και ο Τσουάνγκ Τσου απάντησε:
-Εσύ δεν είσαι εγώ. Πώς ξέρεις ότι δεν ξέρω πως είναι ευτυχισμένα;"
[Witter Bynner, the chinese translations, New York, 1978 ]
-και τα δύο αποσπάσματα από το βιβλίο "ΠΟΙΚΙΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ" του Δημήτρη Καλοκύρη-
14 comments:
Τελικά κάποια ερωτήματα υπήρχαν και θα υπάρχουν: ποιοι είμαστε πραγματικά;
Αυτοί που φαινόμαστε καθημερινά σαν βγαίνουμε στον κόσμο; Εκείνοι στους οποίους μεταμορφωνόμαστε, όταν είμαστε με τους φίλους και τους δικούς μας;
Εκείνοι που τόσο πολλοί θα θέλαμε και παλεύουμε να γίνουμε;
Μια αυθόρμητη ιδέα, ένα όνειρο που σβήνει μετά από λίγο;;;
Και δεύτερον, πώς στα αλήθεια μπορεί κανείς να ξέρει πως γνωρίζει τον κόσμο του; Να ξέρει ότι αισθάνεται αυτό που σκέφτεται, είναι, νιώθει ο άλλος, πως αυτό που εμείς αισθανόμαστε είναι αληθινότερο από το αντίθετο του διπλανού μας;;;
Σκέψεις και σκέψεις που όταν μπλεχτώ μέσα τους καμιά φορά νιώθω σα να βγαίνω από το δικό μου κέλυφος, θεατής του κόσμου και του εαυτού μου, χωρίς πια καμία σύνδεση με κάτι από τα οικεία, φορές που σκέφτομαι τελικά μα τέλος πάντων, υπάρχουν όόόλα αυτά που "νομίζω"[;] ότι με περιβάλλουν ή που με αποτελούν;
Καλησπέρα!
ομορφα τα αποσπασματα.οπως λες μαλλον αυτα τα ερωτηματα εχουν σκοπο να μεινουν ερωτηματα.ειδες το baraka?
Πως θα γίνει να δούμε τον κόσμο με τα μάτια των άλλων, ε ?
αυτό με την πεταλούδα είναι από τα αγαπημένα μου - αυτό το ιδεόγραμμα κάτι σημαίνει;
Πολύ τρυφερά και ωραία τα αποσπάσματα σου! Κι είναι πολύ μεγάλη αλήθεια: οτί ποτέ δεν ξέρουμε πως νιώθει ο άλλος όχι γιατί δεν μπορούμε να καταλάβουμε αλλά γιατί κλεισμένοι στο μικρόκοσμό μας αδυνατούμε να πλησιάσουμε και να νιώσουμε.
Όπως έλεγε κι ο Άσιμος "νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς, είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς"
Καλή εβδομάδα!!
Sokolata, όντως αυτά τα ερωτήματα παραμένουν ως τέτοια, εδώ μυαλά και μυαλά και απάντηση τελικά δε βρήκαν, αλλά δεν παύει πάντοτε να μου κάνει εντύπωση το πόσο πολύ μοιάζουμε όλοι επάνω σε αυτόν τον κόσμο, πόσο μοιάζουν αυτά που μας απασχολουν...
όχι... ακόμη δεν το είδα... βλέπεις όποτε το ξεκινούσα κάτι συνέβαινε... όμως σύντομα λέω να τα καταφέρω...
navigator εδώ είναι ο κόμπος που λέμε... λες να μπορεί να επιτευχθεί ποτέ μια τέτοια ταύτισγ έστω και μεταξύ δύο και μόνο ανθρώπων;
Μάρκο μου, να σκεφτείς ότι όταν ανέβαζα το ποστ ήθελα να στο... αφιερώσω, πράγματι, μετά... ξέρω γω... ντράπηκα ... ποιος ξέρει και δεν το έκανα... λες και το ήξερα... αλλά ήμουν σίγουρη ότι θα σου αρέσει...
Το ιδεόγραμμα είναι απλώς το όνομά του...
Καλώς τη Σταχτοπούτα!!! Έτσι λες ε; Ναι... αυτός ο μικρόκοσμός μας... ναι είναι κοντά σε αυτό που ελπίζω ο Άσιμος... τελικά ίσως μέσω αυτού του συναισθήματος όλα να είναι δυνατά..
Α! Ελπίζω να μη σε χάσουμε τα... μεσά νυχτα!!!
;-)
Όχι γιατί με στενεύει το γοβάκι και δεν μπορώ να κάνω βήμα!!
Καλή εβδομάδα! :))
Δοκίμασε πασουμάκια καλή μου, οριεντάλ, άνετα και πολύ στιλάτα!!!
καλή βδομάδα και σε σένα
Mε τόσο τρέψιμο σήμερα, τώρα πρόλαβα να σχολιάσω την προτροπή σου! Βάζω παντοφλίτσες καλύτερα και πάω για ύπνο! Φιλιά στα μικρά αγγελούδια!
Τα ερωτήματα είναι απαντημένα χιλιάδες - εκατομμύρια φορές αλλά τι μ' αυτό?
Κάποια από αυτά έμειναν στην ιστορία, όπως αυτά του Τσουάνγκ Τσου, γιατί από μόνα τους είναι "δρόμος".
Όταν είσαι στον δρόμο τα ερωτήματα είναι κατευθύνσεις...και οι απαντήσεις τους αδιέξοδα.
Θα άφηνα δικό μου σχόλιο, αλλά ο dim πιο πάνω με κάλυψε πλήρως
Ωραία η γειτονιά σου
Θα βολτάρω κι εδώ
Cinderella, όνειρα γλυκά! Και... σου ανταποδίδουμε τα φιλιά...
dim έτσι είναι, ερωτήματ που έχουν βασανίσει χιλιάδες...
μου άρεσε η εικόνα με το δρόμο, αλλά προτιμώ τα μακρυά και δύσκολα μονοπάτια από τα σκληρά αδιέξοδα...
καλώς ήρθες!
ωσηέ, καλώς ήρθες κι εσύ... ελπίζω να τα λέμε...
:-)
όμορφα τα αποσπάσματά σου... καλώς σε (ξανα)βρήκα (περαστικός είμαι μάλλον).. (ομορφες και οι φωτός σου απο το ταξίδι σας)
Πάντοτε χαίρομαι, όταν περνάς, έστω και περαστικός...
φιλιά
Post a Comment