Tuesday, October 23, 2007
Σιγά μήν κλάψω!!!
Η ανεμώνη μου στοίχισε αρκετή ενέργεια, αλλά μάλλον το επόμενο ποστ, που θα την αφορά, θα είναι και το τελευταίο...
Ίσως για αυτό δυσκολεύομαι ακόμη να το ανεβάσω...
είναι που θα μου λείψει...
όμως, ήδη έχω κι άλλα στα σκαριά που θέλω να σας διηγηθώ και να ταξιδέψουμε...
και επειδή η φιλενάδα η Μάτα ή ο lobo που τελευταία τον έχω χάσει, θα με δείρουν, ανανεώνω το ραντεβού μου για σήμερα το βράδυ, άντε αύριο το πρωί...
μέχρι τότε ένα τραγούδι που αγαπώ πολύ και που εδώ και δύο μέρες μου έχει κολλήσει και πάλι...
φιλιά
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
Δεν είναι φανταστική αυτή η τρελοπαρέα???!!
Το συγκεκριμένο τραγούδι πιστεύω, και να μην είχε αυτούς τους υπέροχους στίχους, και πάλι επιτυχία θα ήταν με τέτοια τέλεια μουσική!!
Όπως το είπες ακριβώς: τρελλοπαρέα!!!
τρελλλλλλλλλλλλλλαίνομαι όταν βλέπω να φχαριστιουνται τόσο μα τόσο ένα τραγούδι...
:-)
Να ταξιδέψουμε!!!
Σε περιμένουμε, να μας πασπαλίσεις με την αστερόσκονη των λόγων σου :)
Το τελευταίο;;;; Αααα κι άλλη ανεμώνη θέλουμε...
ωραία μουσική!!!
ομορφο!!
lust-time, κρατήσου γιατί ξεκινάμε πάλι!!
equilibrium, γλυκός όπως πάντα...
ηλιαχτίδα μου, φαίνεται ότι ούτε εμένα δε μου πάει ακόμη καρδιά να την τελειώσω... τελικά δεν είναι το τελευταίο...
αλεξάνδρα + φεγγαραγκαλιές: πράγματι...
:-)
το καταλαβαίνω το κόλλημα.
το πρωτοάκουσα σε μια δύσκολη περίοδο για μένα και είχα κολλήσει κι εγώ. το άκουγα κάθε μέρα στο αυτοκίνητο για ένα-δυό μήνες.
"μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ"
zelig, τα είπες όλα...
καλώς όρισες!
:-)
Post a Comment