προς προηγούμενες σκέψεις
ΣΚΕΨΗ ΕΚΤΗ
Κουράστηκα πάλι. Πάντα κουράζομαι, όταν οι σκέψεις μου γίνονται πολλές και μεγάλες. Εγώ ήθελα να γίνω πεταλούδα για να μην έχω σκέψεις και να ‘μια τώρα παγιδευμένη στον πραγματικό κόσμο της σιωπής και της σκέψης. Άραγε οι πασχαλίτσες έχουν σκέψεις; Άραγε έχουν δικές τους ή μονάχα ό,τι τους πει κανείς; Καταλαβαίνουν όταν τους μιλάς; Σε θυμούνται;
Νομίζω πως αυτή η πασχαλίτσα που κάθησε δίπλα μου άρχισε να γίνεται ενοχλητική…
ΣΚΕΨΗ ΕΒΔΟΜΗ
Επιτέλους έφυγε! Είμαι και πάλι μόνη επάνω στο λουλούδι μου. Καιρός ήταν. Τελευταία με κοιτούσε ειρωνικά σα να γνώριζε κάτι που εγώ αγνοούσα. Λένε πως οι πασχαλίτσες βρίσκουν πάντοτε αυτόν που αφορούν οι ευχές. Δεν λένε όμως αν τον βρίσκουν μόνο και μόνο για να τον χλευάσουν ή για να του τις μεταβιβάσουν.
Δεν μπορώ όμως να τη ρωτήσω. Όχι μόνο επειδή εγώ είμαι μια πεταλούδα, αλλά και γιατί εκείνη δεν μπορεί να μιλήσει.
Είμαι δυστυχισμένη.
ΣΚΕΨΗ ΟΓΔΟΗ
Νόμιζα πως τώρα θα ήμουν και πάλι χαρούμενη. Ή τουλάχιστον πως δεν θα ήμουν δυστυχισμένη. Όμως το μικροσκοπικό στομαχάκι μου με ποναέι εδώ και μέρες και η καϋμένη λπετή και ευκίνητη προβοσκίδα μου έχρει μουδιάσει από την ακινησία. Τα φτερά μου έχουν γείρει και τα μάτια μου δε βλέπουν πια πολύ καθαρά…
Ανησυχώ: ακόμη είναι νωρίς για να γεράσω. Το καλοκαίρι δεν έχει τελειώσει ακόμα. Έχει καιρό…
Το λουλούδι μου προχθές παραπονέθηκε, πως αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση θα πρέπει να με τινάξει κάτω. Δεν είναι μόνο ότι το ασχημαίνω με την αρρωστιάρικη όψη μου, αλήθεια πόσο ομόρφυνε τελευταία, αλλά και ότι το νέκταρ του, που τόσες μέρες περιμένει μάταια να τρυγηθεί, βγάζει εδώ και δυο μέρες μια βαριά και μεθυστική μυρωδιά. αυτό είχε σαν συνέπεια να έχουν μαζευτεί τριγύρω ένα μάτσο από έντομα που σφίγγουν απειλητικά ολοένα και περισσότερο τον κλοιό γύρω μου. Ακόμα μοιάζουν να περιμένουν αλλά έτσι και κάνουν ότι ορμούν στο μεθυστικό χυμό, δεν είναι σίγουρο πως το λουλούδι μου θα τα καταφέρει να βγει σώο…
Πρέπει να το σώσω!!
πρός επόμενες σκέψεις
9 comments:
Το λουλούδι σου Ζοe μου θα το σώσεις.. γιατί το περιβάλεις με την αγάπη σου, με την φροντίδα σου , με την προσευχή σου..
Σε φιλώ...
Γωγω
Το λουλούδι σου ξέρει και δεν θα σε πετάξει χάμω... Κι αν αποφασίσει να μαραθεί, θα θέλει εκεί γύρω του πάλι να πετάς, ακμαία και δυνατή, για τα άλλα λουλουδάκια δίπλα του που θα τρυγάς....
Σας σκέφτομαι και τους πέντε του όμορφου κήπου σας...
Καλό σου βράδυ.
τι ωραία να ετοιμάσουν μεθυστικό νέκταρ για μας. πόσο ωραιότερο είναι έτσι η ζωή, ε;
Αχ είχα να περάσω καιρό και τις σκέψεις της πεταλούδας της έχασα.. κάποτε είχα γράψει κάτι για μια πεταλούδα.. ποιος ξέρει; ίσως κάποια στιγμή το ανεβάσω. Σε φιλώ.
Zoe μου...
τί έγινε καλή μου πού χάθηκες...
μελαγχολήσαμε εδώ μέσα...
άντε να σε ακούσουμε λιγάκι..
ΓΩΓΩ
Καλή μου Γωγώ, καλησπέρα, σας καλόμαθα που τελευταία έγραφα συχνά...
:-)
κι εμένα μου λείψατε αλλά έπρεπε να αποτοξινωθώ λιγάκι, κάτι που ειδικά στις διακοπές, δεν τα είχα καταφέρει λίγο...
και μάζεψα λίγες δυνάμεις με λίγες ώρες επιπλέον ύπνου, γιατί αυτό το τετράωρο ξεκούρασης στο 24ωρο μου είχε πέσει πολύ βαρύ τελευταία...
το λουλούδι αυτό είχε ανθίσει το 1995, περίπου, στη συνέχεια θα δεις αν τα κατάφερε η πεταλούδα...
-Αν μελαγχόλησες μην ακούσεις σήμερα τα βιντεάκια των dead can dance, από τους αγαπημένους μου, αλλά μήπως σου πέσουν "κάπως"...-
Equilibrium σε ευχαριστούμε και οι πέντε, ελπίζουμε να μπορέσουμε να τα ξαναπούμε ;-)
το ξέρω ότι κι εσύ και η Γωγώ συνδυάζετε αυτές τις σκέψεις με το σήμερα, αλλά αυτή η πεταλούδα έχει χαθεί εδώ και χρόνια...
Καλό σου βράδυ και σε σένα και σε όλο σου το ασκέρι, Νερίνα...
Μας έπιασε το φθινόπωρο αλλά ακόμη θέλω να ελπίζω ότι μπορεί να μας φέρει ο δρόμος προς τα μέρη σου...
φιλιά!
Έτσι είναι, Μάρκο μου, μεθυστικό νέκταρ και αμβροσία και νιώθεις σα να είσαι στην κορφή του Ολύμπου...
-Όπως θα είδες, το έγραψα τελικά το ένατο απόσπασμα αλλά αυτήν τη φορά στην έσκασα... ο Μέμνονας θα πρέπει να ζοριστεί λίγάκι ακόμη... να δω τι θα κάνει ο Ίκαρος, αλλά χάθηκε αυτή η ψυχή, κάτι φτιάχνει στο μπλογκ του...-
Ηλιαχτίδα μου, όλο θέλω να στο γράψω, όλο το ξεχνάω: τι έχεις αλλάξει στο μπλογκ σου και μου κρεμάει το λάπτοπ οκτώ φορές στις δέκα; Θα ξαναδοκιμάσω αργότερα να σε επισκεφτώ αλλά από τον Αύγουστο πολύ δυσκολεύομαι...
Όσο για τις σκέψεις, δεν πειράζει, ακολουθούν κι άλλες
;-)
φιλιά
Θα το σώσεις.
Γιατί, αμφιβάλλεις?
Εγώ για σένα, όχι!
Φιλί!
Τζίτζικας και πεταλούδα
-Τζι τζι τζι και τζι τζι τζι
πεταλούδα πλουμιστή
έλα δίπλα μου και στάσου-
σε ποθώ, σε θέλω, βιάσου!
-Φρου φρου φρου και φρου φρου φρου
τζίτζικα βρωμιάρη φτου!
πώς μπορεί μια πεταλούδα
να φιλεί σου τη μουσούδα;
-Και τι έχω το στραβό
όπου τόσο σ΄απωθώ;
-Είσαι γκρίζος. Εγώ λάμπω
και στολίδι είμαι στον κάμπο!
-Κι εγώ όλο τραγουδώ.
το βιολί μου έχω εδώ
και τον κόσμο ξετρελαίνω
στα μεράκια όταν μπαίνω.
-Όλο τρέχω και πετώ
και δε στέκω ούτε λεφτό.
Συ συνέχεια τεμπελιάζεις-
δε σου μοιάζω, δε μου μοιάζεις.
-Ειμ΄ εγώ τραγουδιστής,
είσαι συ ο χορευτής.
Τι ταιριάζει πιο ωραία
από των δυο μας την παρέα;
-Ω! Αταίριαστοι πολύ
είμαστε-εγώ έχω βγει
από ΄να μικρό κουκούλι΄
συ θα το ΄χεις για κιβούρι.
-Ίδια ειν΄τα δυο αυτά.
Η ζωή όταν τελευτά
ή δεν έχει ακόμα αρχίσει
πράγμα ίδιο για τη Φύση.
-Μία φλόγα εγώ ζητώ
για να πέσω να καώ.
Τζιτζικάκι μου καϋμένο
μόνο αυτό σε κάνει ξένο.
-Μια φορά εσύ αν καείς
η φωτιά μου συνεχής:
αχ! Με καίει κάθε ματιά σου
πιο πολύ απ’ τη φωτιά σου΄
Τζι τζι τζι και τζι τζι τζι
πεταλούδα μου ακριβή
έλα σβύσε το καμίνι
που από σε μονάχα σβήνει!
-Φρου φρου φρου και φρου φρου φρου
τζίτζικά μου έρχομ΄εφτού-
αχ! με σένα είμαι ίδια
σα μου βγάλεις τα στολίδια.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΧΟΛΙΑΣΤΟΣ
Post a Comment