tag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post1023871087664967579..comments2023-10-31T12:44:06.827+03:00Comments on Stardustia: ΔιόδιαStardustiahttp://www.blogger.com/profile/12710697800203211113noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post-73277471787536294552007-08-01T11:22:00.000+03:002007-08-01T11:22:00.000+03:00Μα είναι ο επίλογος από μια ιστορία δύο ανθρώπων π...Μα είναι ο επίλογος από μια ιστορία δύο ανθρώπων που κάποτε ήταν πολύ πολύ κοντά...Stardustiahttps://www.blogger.com/profile/12710697800203211113noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post-91113226801018760212007-07-31T16:25:00.000+03:002007-07-31T16:25:00.000+03:00Συγνώμη Ζωή, αλλά εμένα πάλι αυτό το κείμενο γιατί...Συγνώμη Ζωή, αλλά εμένα πάλι αυτό το κείμενο γιατί μου φάνηκε σαν επίλογος; ή μήπως κάτι δεν κατάλαβα καλά;<BR/><BR/>καλησπέρα, και προσοχή στον ήλιο, μην καείς σαν την ειρήνη...<BR/><BR/>;-))Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post-31461668455318551992007-04-11T22:54:00.000+03:002007-04-11T22:54:00.000+03:00Χμ, πράγματι, μπορεί τελικά να μην ήταν και τόσο τ...Χμ, πράγματι, μπορεί τελικά να μην ήταν και τόσο τυχαίο που ως πρώτο κείμενο επέλεξα τα Διόδια, μου άρεσε αυτή η εικόνα της αρχής ενός τέτοιου ταξιδιού :-), ούτως ή άλλως πάντα καθ’ οδόν είμαστε, ευτυχώς.<BR/>Ναι, αυτή είναι και η βασική ιδέα, καθρέφτες και παιχνίδι οπτικής… αυτή η λεπτή ισορροπία του τι γνωρίζουμε, τι φανταζόμαστε και τι επιθυμούμε να είναι το καθετί που μας αγγίζει –πραγματικά ή και μεταφορικά-, πρόσωπο, αντικείμενο ή κατάσταση, έστω κι αν ακούμε κι αν οσφραινόμαστε πιστεύω ότι τα μάτια είναι το βασικό μας εργαλείο, ακόμη κι όταν αυτά συνωμοτούν με το απείθαρχο υποσυνείδητό μας.Stardustiahttps://www.blogger.com/profile/12710697800203211113noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post-25501390845479918062007-04-11T17:15:00.000+03:002007-04-11T17:15:00.000+03:00Καταιγίδες μέσα και έξω μπλέκονται και μπλέκουν. Μ...Καταιγίδες μέσα και έξω μπλέκονται και μπλέκουν. Μάτια που λειτουργούν ως καθρέφτες που τους κοιτάζεις βαθιά αλλά μόνο για να δεις, από άλλη οπτική - για να μελετήσεις, για να λατρέψεις - το φόντο τους που βρίσκεται πίσω σου, πλάι σου...<B></B><BR/>Τα τείχη που δεν βλέπουμε ίσως να μην υπάρχουν, οι κρότοι που δεν βλέπουμε την πηγή τους μπορεί να βγαίνουν από μέσα μας. Η αγάπη, η Αγάπη, η ΑΓΑΠΗ, δεν σβύνει ποτέ...<BR/><B></B><BR/>zoe εύχομαι τα Διόδια να είναι στην αρχή ατέλειωτων χιλιομέτρων έκφρασης και δημιουργίας.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post-30391653293300725332007-04-09T16:38:00.000+03:002007-04-09T16:38:00.000+03:00Σε ευχαριστώ minimar… ελπίζω να μη σε απογοητεύσου...Σε ευχαριστώ minimar… ελπίζω να μη σε απογοητεύσουν τα επόμενα.Stardustiahttps://www.blogger.com/profile/12710697800203211113noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3128344962727115904.post-65283522697909225762007-04-09T12:14:00.000+03:002007-04-09T12:14:00.000+03:00Πολύ ευχάριστη έκπληξη, Ζωή! Ο καλύτερος τρόπος να...Πολύ ευχάριστη έκπληξη, Ζωή! Ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσω τη μέρα μου διαβάζοντας το διήγημά σου. Λιτό, χωρίς λυρικότητες και βερμπαλισμούς, καθαρό συναίσθημα, to the point! Keep it up!Unknownhttps://www.blogger.com/profile/09988701210353331425noreply@blogger.com